ദൈവം

ദൈവം. ഈ പദം കൊണ്ട് സര്‍വശക്തനായ അല്ലാഹുവിനെക്കുറിച്ച് പ്രയോഗിക്കുന്നത് തന്നെ സൂക്ഷ്മമായി പഠിക്കുന്നവര്‍ ഒഴിവാക്കുകയാണ് പതിവ്‌. കാരണം അതിന്റെ സാധാരണ അര്‍ത്ഥ വ്യാപ്തിയില്‍ സര്‍വവ്യാപി എന്നവിശേഷണം വെച്ച് കൊട്‌ക്കുന്നുണ്ട്. അല്ലാഹു, ഏകദൈവ വിശ്വാസികളായ മുസ്ലിമീങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചോടത്തോളം   ആരാധനക്ക് അര്‍ഹനായ ഒരേഒരു ഉണ്മയാണ്. എല്ലാറ്റിന്റെയും സ്രഷ്ടാവും പരിപാലകനുമെന്നു വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. ദൈവ ശാസ്ത്രം  ദൈവത്തിന് പല സ്വഭാവങ്ങളും കല്പിച്ചു നൽകിയിട്ടുണ്ട്. അവയിൽ ഏറ്റവും സാധാരണമായവ സർവ്വജ്ഞാനിയായിരിക്കുക,സർവ്വശക്തനായിരിക്കുക, , നന്മയുടെ മൂർത്തീഭാവമായിരിക്കുക, വിശുദ്ധമായിരിക്കുക, അനാദിയായിരിക്കുക എന്നിവയാണ്. പടച്ചവൻ, തമ്പുരാൻ,ഈശ്വരൻ എന്നിങ്ങനെ വിവിധ പേരുകളിൽ ദൈവത്തെ സംബോധന ചെയ്യുന്നു. ചിലര്‍ സർവ്വവ്യാപിയായിരിക്കുക എന്ന സ്വഭാവവും കല്‍പ്പിക്കുന്നു. പക്ഷെ അല്ലാഹുവിനെക്കുറിച്ച് അത്തരം ഒരു പരാമര്‍ശം അസാധ്യമായി കാണുന്നു. കാരണം അവന്‍ സ്ഥല കാല പരിമിതികളെ അതിലങ്കിക്കുന്നു. സ്ഥലം അവനിലേക്ക് ചേര്‍ത്ത്‌ പറയാത്തപ്പോള്‍ സര്‍വ്വ സ്ഥലത്തും വ്യാപിച്ചു കിടക്കുക എന്നത് ഒരു വിശേഷണം അവന്റെ മേലിലില്ല. അതെങ്ങിനെ ഉണ്ടാവും സ്ഥലം തന്നെ അവന്റെ സ്രഷ്ടി അല്ലെ. അവന്റെ തന്നെ സ്രഷ്ടിആയ സര്‍വതിന്റെയും മുമ്പ്‌ അവന്റെ ഉണ്മ ഉണ്ട്. അവന്റെ വിശേഷങ്ങളും അവനെപ്പോലെ അനാദിയായതാണ്. സര്‍വവ്യാപിയാവുക എന്നത് സ്ഥലം ഉണ്മയില്‍ വരുന്ന കാലത്ത് മാത്രം വരുന്ന വിശേഷണം ആവുമ്പോള്‍ അത് ദൈവത്തിലേക്ക് ചേര്‍ക്കാന്‍ പറ്റില്ല. 

ഫിലോസഫി

ഫിലോസഫി അഥവാ തത്വശാസ്ത്രം എന്നത് കൊണ്ട്‌ ഉദേശിക്കുന്നത് ജീവിതം ,അറിവ്‌ ,മൂല്യങ്ങള്‍ യുക്തി ,ബുദ്ധി , മനസ്സ്‌ ഭാഷ തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങളെ അതിന്റെ അടിസ്ഥാന ഘടകം പരിശോധന നടത്തി വരച്ചു കാണിച്ചു കൊണ്ടുള്ള പഠനം ആണ്. കാര്യങ്ങളുടെ മൌലിക പ്രശ്നങ്ങള്‍ വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു എന്നാണ് ഇത് മറ്റു പഠന മേഘലയില്‍ നിന്നും ഇതിനെ വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നത്. പരമ പ്രധാന കാര്യം വ്യവസ്ഥാപിതമായ സമീപനമാണ് ഓരോരോ ഘടഘങ്ങളിലും അവലംബിക്കേണ്ടത് എന്നതാണ്. ഈ വ്യവസ്ഥാപിതമായ സമീപനത്തെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുംപോഴാണ് ഒരു ചിന്താ പ്രസ്ഥാനം വഴി തെറ്റുന്നത്. അവര്‍ക്ക് ഫിലോസഫി പിഴക്കുന്നു. മനുഷ്യന്റെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യപ്രാപ്തിക്ക് അവര്‍ വിഘാതമാകുന്നതു അവര്‍ തന്നെ പലപ്പോഴും അറിയാതെ പോകുകയും ചെയ്യുന്നു.

നേരറിയാതെ വരുന്നത് ചിന്താ ധാരകള്‍ക്ക് ക്രമീകരണം നഷ്ടപ്പെടുംപോഴാണ്!!!

ക്രമീകരണങ്ങള്‍ ഋജുവായ തെന്നു ബോദ്ധ്യം വരുന്നതിന്റെ മാനദണ്ഡം ഒരസത്യ വാദത്തില്‍ ഇത്രയും വലിയ ‘യോഗ്യരുടെ’ സംഘംചേരല്‍ അസാധ്യമാണ് എന്ന ചിന്താശേഷിയുള്ള ഒരുത്തന്റെ ബുദ്ധിയുടെ തീരുമാനമാണ്.

ഹിക്മത്ത്, ജ്ഞാനം, വിസ്ഡം എന്നൊക്കെ ഇതിനെ തന്നെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന വിവിധ ഭാഷാ പ്രയോഗങ്ങളാണ്. സാമൂഹിക പശ്ചാത്തലം അതി വിശദമായി പഠിക്കുമ്പോള്‍ ജ്ഞാനികള്‍ ക്ക് ലഭിക്കുന്നതാണ്  ഫിലോസഫി. ആത്യന്തിക ലക്‌ഷ്യം തേടിയുള്ള പ്രായോഗിക യുക്തിയുടെയും രോഗാതുരമല്ലാത്ത ബുദ്ധിയുടെയും അചഞ്ചലമായ വിശ്വാസത്തിന്റെയും സങ്കരമാണ് ഏതാര്‍ ഥ ഫിലോസഫി. ഗ്രീക്ക് ,ഇറാന്‍ , ഇന്ത്യ തുടങ്ങിയ രാജ്യങ്ങളുടെ സംഭാവന തത്വഞാന ചരിത്രത്തിലെ നായികക്കല്ലുകളെങ്കിലും പ്രായോഗികമായി ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുന്ന രീതിയില്‍ ഇഹലോകത്തിലെയും പരലോകത്തിലെയും ജീവിതത്തെ സമ്മിശ്രമായി അവതരിപ്പിച്ച ഒരേയൊരു ഫിലോസഫിക്കല്‍ ബ്രാഞ്ച്‌ ഇസ്ലാമിക്‌ ഫിലോസഫി ആണ് .